Po t’i kthej petalet
Me të cilat, thura kurorën e secilës mbrëmje
Le të mbretërojë mbrëmja
Kurorëzuar me qiell të athët yjesh
Se nuk është e thënë
Që mbretëritë të jenë pranverore
Një vjeshtë i takon çdo dinastie
Po t’i kthej petalet
Me të cilat, çdo muzg e ngjyrova
Dhe gjakut tim i dhashë bojë
Që të shuajë etjen e secilit trëndafil
Etjen për bojë të kuqe gjak
Po t’i kthej petalet
Me të cilat, secilës erë i këndova këngën e saj
Që të mos ma dinë për nder
Se unë këtë munda t’u kthej
Frymëve të saj të shkathta
Po t’i kthej petalet
Sot gurët rëndojnë më lehtë
Se gjithnjë ujë shiu kam pirë
Kam njomur damarët me të
Ashtu, pa ngjyrë, pa aromë, pa fëshfërimë
Po t’i kthej petalet, trëndafil!
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment