Pa titull

E zbehtë hëna këtë vjeshtë
E plogësht zemra në krah’ror
Rruga e jetës s’qenka e thjeshtë
Të ecësh me thëngjill në dorë

Nga lart Dielli më thërret
Në tokë hijet shtrojnë gosti
Përpara Dera hapur pret
Pas krahësh sterr një hon i zi

E ëmbël hija nuk të zheg
Dhe errësira nga sytë fsheh
Por malli shpirtin po ma djeg
Prapë në Shtëpi zemrën ta preh