Migrim

a këtu, në zemër të dhimbjes
Kam zbuluar planetin tim ngjyrë okër
Pa njerëz, pa jetë, pa akull
Stinët i vjel me duart e ngathur nga pritja
Në gjoksin tim ruaj fole të braktisura dallëndyshesh

Këngë plagësh shkruaj mbi lëkurën time
Me bojën e hirtë të muzgut
Të enjtur nga vetmimi
Dhe dëgjoj me ëndje kumbimin mbrëmjesor të tyre

Përhapet në mua pikëllimi
Si një kupë e rrëzuar batice
Më merr ndër krahë si një kokrrizë xixëlluese
Gjer te peshqit e paarsyeshëm
Mureve theror të mos u bëhem
Se nuk dua të jem tempull i heshtur mallëngjimi

Ja atje, në çatinë e ëndrrave migroj
Sa herë jam zog i trembur qytetesh të hekurta
Duke pritur fundin e dimrit